Narratieve vorm: definitie en voorbeelden

Narratieve vorm van schrijven is een literair element dat geeft een structureel kader om de manier en volgorde van een verhaal of gebeurtenis te beschrijven. Plot en structuur van het verhaal spelen een zeer belangrijke rol bij succesvol schrijven. In eenvoudige bewoordingen kan de verhalende vorm worden gedefinieerd als de structuur van de inhoud die wordt gebruikt om een ​​verhaal te vertellen. Op deze manier is het een vorm van retoriek omdat het probeert iets van de ene geest naar de andere over te brengen door middel van een discours.

Verhaal is de dramatische actie die aan iemand anders wordt doorgegeven, of geschreven of gesproken. Het gaat om samenhangende gebeurtenissen die zijn samengesteld om iets over te brengen. Plot is hoe en in welke volgorde deze gebeurtenissen in elkaar zitten. Verhaal beschrijft de hoofdpersonen, hun omgeving, acties, conflicten en gebeurtenissen die het verhaal sturen. Plot bepaalt de stadia van gebeurtenissen in een verhaal en hoe ze in het verhaal worden geplaatst.

Je kunt de verhalende vorm gebruiken tijdens het schrijven van een heel werk dat vertelt een verhaal, zoals een roman of een kort verhaal Het kan worden gebruikt om een ​​korte gebeurtenis te beschrijven terwijl u probeert een punt duidelijk te maken. Narratieve vorm kan het beste worden gebruikt in een toespraak of een minder formeel document waarin u een verhaal of een persoonlijke ervaring beschrijft om uw publiek te betrekken of om bewijs te leveren aan onderbouw je argument. Narratieve vorm is ook geweldig om te gebruiken tijdens het schrijven van een essay, niet-fictief document, commentaar, enz. Het wordt het minst gebruikt in een memo, voorstel, formeel rapport, communicatie tussen kantoren en andere soortgelijke beschrijvingen.

Je mag de verhalende vorm in groter gebruiken presentatie of papers, een of meerdere keren. Het wordt vaak gebruikt om een ​​verhaal te vertellen in een document of toespraak. De sleutel tot het gebruik van de verhalende vorm is om alle vijf componenten met succes te gebruiken. Samenvattend wordt de verhalende vorm veel gebruikt in biografieën, autobiografieën, epische gedichten, fabels, fantasieën, volksverhalen, historische fictiewerken, memoires, nieuws, mythen, romans, toneelstukken, korte verhalen, vertelverhalen en andere. Het is ook

Veel literaire theoretici beweren dat er vijf basiselementen nodig om een ​​geschikt verhaal te construeren. De manier waarop ze worden gebruikt, creëert de vorm van het verhaal. Natuurlijk hebben veel schrijvers op verschillende manieren met deze delen van de narratieve vorm gespeeld, maar zelfs het mijden van de narratieve vorm maakt deel uit van de narratieve vorm. Maar laten we de zaken niet ingewikkelder maken en deze verhalende elementen eens onder de loep nemen:

1. Karakters: Hoewel de meest voorkomende karakters zijn mensen, je mag bijna alles wat levend of niet-levend is gebruiken om je karakter te personifiëren. Je personage kan van alles zijn, van een dier of buitenaards wezen tot een rots of wolk. Een ding waar je voor moet zorgen, is dat je personages spreken en denken, of in ieder geval iets doen om een ​​verhaal te maken. Personages zijn de meest fundamentele elementen van de verhaalvorm.
2. Instelling: Dit is de situatie of locatie waarin je je personages plaatst. Tijdens het lezen of luisteren naar uw verhaal, moet een persoon zich kunnen inleven in zijn omgeving en zich een voorstelling kunnen maken van zijn omgeving. In Engelse literatuur, dit is met name handig om de lezers het incident te laten begrijpen dat u probeert te beschrijven.
3. Verhaallijn: Plot vormt het begin, het midden en het einde van je verhaal. Het zorgt voor een verbinding tussen ideeën om het verhaal begrijpelijk te maken. Als er geen gestructureerd plot is, kan je verhaal misgaan. Als je verhaal bijvoorbeeld geen duidelijk einde heeft of als je het begin niet goed hebt vastgelegd, kunnen mensen het verhaal niet met elkaar verbinden. Veel postmoderne schrijvers negeren de plot doelbewust om hun betekenis over te brengen, een van de redenen waarom ze moeilijk te begrijpen kunnen zijn.
4. Conflict: Conflict verwijst naar de problemen die zich voordoen als de gebeurtenissen in je verhaal ontwikkelen zich. Conflicten zijn belangrijk, ook al is het niet groot. Zelfs een eenvoudig kinderverhaal heeft een probleem dat de personages proberen op te lossen. Of het nu eenvoudig of ingewikkeld is, een verhaal moet een conflict hebben. Dit geeft je publiek of lezers een reden om verder te luisteren of te lezen. Als er geen conflict is, kan uw publiek of lezer snel de interesse verliezen. In wezen kun je een verhaal hebben zonder conflict, maar het is waarschijnlijk niet interessant.
5. Oplossing: Resolutie verwijst naar het beëindigen van een conflict. Naast het verstrekken van de oplossing, moet u ook laten zien hoe het binnenkwam en hoe het conflict werd opgelost. Als u geen oplossing geeft, blijven uw publiek of luisteraars hangen. Een publiek achterlaten zonder een oplossing komt wel voor in verhalen, maar lezers voelen zich vaak ontevreden.

Volgens scenariotheoreticus Syd Field, "Alle drama is conflict. Zonder conflict is er geen actie. Zonder actie is er geen karakter. Zonder karakter is er geen verhaal. En zonder verhaal is er geen scenario."^[1] Dit beschrijft natuurlijk maar één type verhaal of vertelvorm. Enkele van de artistiek meest lonende werken zijn die die spelen met soorten conflicten.

Je hebt vast de klassieker gehoord De dorstige kraai verhaal. Het is een perfect voorbeeld van een adequaat gestructureerde vertelvorm. Laten we eens kijken hoe dit verhaal alle vijf elementen van een goed verhaal erin omvat:

Karakters: De kraai

Instelling: De lucht is de locatie waar de kraai over vliegt op zoek naar wat water

Verhaallijn: De kraai heeft dorst en hij vindt een pot met heel weinig water erin

Conflict: Er zit heel weinig water in de pot en de kraai moet iets doen om aan dat water te komen en zijn dorst te lessen

Oplossing: De kraai vond wat kiezels rond de pot. Hij gooit wat kiezels in de pot, zodat het waterpeil stijgt en hij het water uiteindelijk kan drinken

Het verhaal zou onvolledig zijn geweest als het zelfs maar een enkel onderdeel in zijn verhaal had gemist. Daarom is het belangrijk dat de lezer de problemen met elkaar verbindt, het conflict begrijpt en uiteindelijk een oplossing vindt. Zonder een van hen zou het verhaal onvolledig zijn.

Volg deze reglement als je in verhalende vorm probeert te schrijven:

Invoering: Het startpunt van je verhaal is essentieel en het moet interessant genoeg zijn om de aandacht van je lezers of luisteraars te trekken. Het moet boeiend zijn om ze zich af te vragen wat er gaat komen. Schrijf het in 1^st of 3^rd persoon. Begin het met een citaat of een sterk statement om je lezers meteen te intrigeren. Het laatste deel van je inleiding zou moeten praten over de richting die je hierna gaat inslaan. Zorg ervoor dat je introductie kort, nauwkeurig, herkenbaar en interessant is.

Body paragrafen: Dit zijn de paragrafen waarin je je verhaal ontwikkelt en beëindigt. Begin met de setting van het evenement, introduceer vervolgens je personages en ontwikkel ze om de conflicterende situatie te laten binnensluipen. Gebruik emoties en gevoelens om de conflicten ernstig genoeg te maken, en breng een oplossing voor elk van hen.

Gevolgtrekking: Uiteindelijk moet je het een mooie conclusie geven. Net als de inleiding is ook de conclusieparagraaf van grote betekenis. Dit deel bevat meestal de moraal van het verhaal, analyse of reflectie van het evenement dat ook belangrijk is voor de schrijver en de lezer. Dit geeft je nog een kans om je lezers te betrekken bij het verhaal. U kunt dit segment gebruiken om de les uit de gebeurtenissen in het verhaal uit te leggen en hoe deze uw leven hebben beïnvloed. U kunt ook een call-to-action opnemen om de lezers op de hoogte te stellen van een probleem.

Sommige tips om beter in verhalende vorm te schrijven, zijn onder meer:

• Begin met een feit, vraag, citaat of definitie, of iets anders dat interessant, pakkend en relevant lijkt
• Gebruik formele taal
• Gebruik details
• Gebruik dialogen indien nodig
• Zorg ervoor dat de zinsstructuren veranderen om de interesse te behouden
• De gemakkelijkste manier om in verhalende vorm te schrijven, is door de gebeurtenissen in chronologische volgorde te beschrijven

• Kort verhaal: korte verhalen zijn stukjes korte verhalende fictie die over het algemeen zijn ontworpen om in één keer te worden gelezen. Ze kunnen vele doelen hebben en zelfs korte verhalen kunnen spelen met een van de vijf hoofdelementen van de verhaalvorm. Neem het verhaal Onbeschermd door Simon Rich^[2]. Het vertelt het verhaal van een profylaxe die eigendom is van een jonge man, die gedachten, gevoelens en acties geeft aan een levenloos object.
• Poëzie: poëzie heeft in veel culturen bestaan ​​tijdens het begin van menselijke communicatie. Het werd vaak niet opgeschreven, maar was een van de meest efficiënte manieren om een ​​idee over te brengen. Er is veel poëzie wat als niet-verhalend wordt beschouwd en dit kan ons helpen om het verhaal beter te begrijpen. Een voorbeeld is het niet-verhalende gedicht van Gertrude Stein Heilige Emily^[3] met de beroemde regel "Rose is a rose is a rose is a rose". Er is geen echt karakter, plot, setting, conflict of oplossing. Degenen die het willen interpreteren, kunnen deze dingen echter uit het gedicht naar voren brengen als ze dat willen.
• Toespraak: toespraken bevatten verhalende vorm. Ze spreken een publiek aan en maken een punt met hun betekenis. Sommige zijn relatief episch en kunnen een verhaal vertellen om een ​​punt te maken. Sommige zijn abstracter en zijn misschien niet eens het meest logisch voor de luisteraar zonder een bepaalde context.
• Film: film is een van de meest populaire manieren om van bepaalde verhalen te genieten. Het is passiever dan lezen en is vaak vermakelijk, vooral als mensen er geld mee willen verdienen. Er zijn veel filmmakers in de geschiedenis van de film, echter, die graag met verhalende vorm spelen?. Deze kunnen van mensen zijn die gewaagde artistieke statements willen maken in film, zoals Jean Luc Godard^[4] aan populistische filmmakers zoals Quentin Tarantino die veranderingen in het verhaal gebruiken om entertainment te maken.
• grappen: grappen zijn vaak niet meer dan korte verhalen. Volgens psycholoog Richard Wiseman, er is een grap wat wetenschappelijk de grappigste ter wereld is. Het is als volgt: Twee jagers zijn in het bos wanneer een van hen instort. Hij lijkt niet te ademen en zijn ogen zijn glazig. De andere man haalt zijn telefoon tevoorschijn en belt de hulpdiensten. hij hapt naar adem. "Mijn vriend is dood! Wat kan ik doen?” De telefoniste zegt “Rustig aan!. ik kan helpen. Laten we er eerst voor zorgen dat hij dood is.” Er is een stilte, dan wordt een schot gehoord. Terug aan de telefoon zegt de man: "OK, wat nu?"?”^[5]Deze verhaal heeft personages (de jagers, de operator), een setting (het bos), een plot (de ineenstorting, het telefoontje, het geweerschot), een conflict (de man stort in, vriend wil niet dat hij sterft) en een oplossing ( `wat nu?’).

Als u soortgelijke artikelen wilt lezen als Narratieve vorm: definitie en voorbeelden, we raden je aan om onze te bezoeken Aan het leren categorie.

1 http://www.azquotes.com/quote/929578

2 https://www.New Yorker.com/magazine/2012/07/30/onbeschermd

3 http://schrijven.upenn.edu/bibliotheek/Stein-Gertrude_Rose-is-een-roos.html

4 https://newrepublic.com/article/120407/pauline-kaels-movie-brutalists-jean-luc-godard

5 http://www.Business insider.com/hier-de-grappigste-grap-in-de-wereld-2015-9