Wat is celapoptose??

apoptose en celapoptose zijn één op hetzelfde, want het is een proces dat alleen gebeurt met cellen in biologische meercellige organismen. Hoewel cellen geen gevoel hebben, krijgen ze het bevel om in wezen `zelfmoord` te plegen. we denken misschien dat stervende cellen iets negatiefs zijn, maar er zijn veel redenen waarom het moet gebeuren. Sommige cellen zullen bijvoorbeeld afsterven zodat ze ruimte kunnen vrijmaken die nodig is voor lichamelijke ontwikkeling. Bij mensen, net als bij knaagdieren en andere dieren, hebben we vingers omdat de cellen die de ruimte tussen onze vingers vormen door apoptsose zijn gegaan.

Als we geen apoptose hadden, zouden we niet op dezelfde manier geboren worden. Volgens een studie, "[gecontroleerde dood van cellen is net zo goed onderdeel van embryonale ontwikkeling net als celproliferatie en differentiatie"^[1]. Het is belangrijk bij het bepalen van onze fysieke kenmerken en algehele gezondheid. Helaas, aangezien apoptose zo belangrijk is neurologische ontwikkeling, als het abnormaal optreedt, kan dit leiden tot ontwikkelingsstoornissen^[2].

Geprogrammeerde celdood leidt ook tot veroudering, maar dit is een onvermijdelijk proces van het leven. Er wordt zelfs beweerd dat zonder processen zoals apoptsose de aard van het leven zou veranderen. Dit vanwege wat een schrijver noemt "de ultieme paradox - om het organisme te laten overleven, moeten de cellen sterven"^[3]. Als de cellen niet zouden afsterven, zouden we er een overvloed aan hebben, waardoor delen van ons exponentieel zouden groeien. Apoptose roept ook interessante vragen op over: onsterfelijkheid omdat we in staat zijn om het proces te gebruiken en te beheersen, zou kunnen betekenen dat we nooit sterven aan de dood van cellen (hoewel niet beschermd tegen necrose).

Hoewel wetenschappers al bijna twee eeuwen op de hoogte zijn van een of andere vorm van apoptose, heeft ons begrip van hoe geprogrammeerde celdoodfuncties de laatste tijd pas echt een significante verbetering bereikt. Er is nog veel te begrijpen, daarom proberen we begrijp de basis hier.

necrose is zo`n gevaarlijk proces, want wanneer een cel sterft als gevolg van ziekte, infectie of trauma, stroomt de inhoud uit de cel en ontstaat er gevaarlijk afval. Het is dit proces dat kan leiden tot ontstekingen en mogelijk gevaarlijke genetische mutaties zoals kanker. Apoptose leidt over het algemeen niet tot een dergelijk gevaar vanwege de methode waarmee het de cel doodt. Om te begrijpen wat apoptose is, moeten we de volgorde laten zien van hoe apoptose werkt:

Activering

Het proces van apoptose wordt getriggerd of geactiveerd door twee `activeringsmechanismen`. Dit is waar, voordat het proces van celvernietiging kan plaatsvinden, de cel zijn orders moet krijgen. De eerste heet de intrinsieke weg. De mitochondriën in de cel houden het in leven door aerobe ademhaling (die de cellen van zuurstof voorziet). Apoptotische eiwitten zorgen ervoor dat mitochondriën opzwellen en hun poriën openen. In de cel zit het cytosol, de vloeistof van de cel. Het bevat eiwitten die voorkomen dat apoptose plaatsvindt. Wanneer de poriën van de mitochondriën zich echter openen, geven ze mitochondriale eiwitten vrij die zich binden met deze andere eiwitten. Dit bindingsproces zorgt ervoor dat ze niet meer werken, wat betekent dat ze niet langer voorkomen dat apoptose optreedt.

Extrinsiek pad activeringsmechanisme is wanneer receptoren in de cel binden en de mitochondriale poriën openen. Wanneer dit gebeurt, veroorzaakt het een balans tussen pro-apoptoïsche eiwitten en anti-apoptotische eiwitten, waardoor het proces kan worden geactiveerd.

Er zijn veel wegen die tot apoptose kunnen leiden, maar ze leiden allemaal tot hetzelfde proces dat bekend staat als:

Proteolytische caspase-cascade

Caspasen zijn enzymen die de afbraak van de cel uitvoeren. Ze doen dit op een ordelijke en methodische manier die voorkomt dat de inhoud van de cel naar buiten stroomt en andere cellen beschadigt, zoals gebeurt bij cellulaire necrose. Deze enzymen moeten worden geactiveerd door een van de eerder besproken mechanismen.

De caspases splitsen en activeren elkaar, wat resulteert in een preoteolytische caspase-cascade. Terwijl ze elkaar klieven, beginnen ze de rest van de inhoud van de cel. Zodra dit begint te gebeuren, werkt een cascade van caspasen aan het stuk voor stuk afbreken van de cel, het bereiken van de kern en het vernietigen van DNA (een proces dat bekend staat als karyorrhexis). Dit hele proces is erg snel en kan, eenmaal gestart, niet worden gestopt of teruggedraaid.

Als je naar de hoofdafbeelding van dit artikel kijkt, zie je de stadia van deze cellulaire vernietiging. Dit gebeurt allemaal op een ordelijke manier nadat het mechanisme is geactiveerd en ze zijn als volgt:

• Vorming van blebbing: celmembraan blebbing is wanneer het membraan van de cel verandert zodat bluges (bekend als blebs) ontstaan. Deze blaasjes kunnen van het membraan afbreken en cytoplasma meenemen, waardoor ze veilig blijven voor andere cellen (in tegenstelling tot de gemorste inhoud tijdens necrose).
• Apoptotische membraanuitsteeksels: terwijl de cel wordt vernietigd, kan deze iets ontwikkelen dat membraanuitsteeksels wordt genoemd. Dit zijn lange uitsteeksels van de cel die delen van de kern en andere delen van de cel wegnemen. Er zijn verschillende soorten, waaronder microtubuli spikes en apoptopodia (bekend als de voeten van de dood).
• fragmentatie: dit is wanneer de splitsing door de caspases heeft gewerkt en de verschillende delen van de cel in fragmenten zijn opgebroken. Zodra deze hapklare stukjes zijn gemaakt, worden ze vernietigd door iets dat fagocyten wordt genoemd. de uitsteeksels van het membraan duwen deze fragmenten in de fagocyten, waardoor ze worden vernietigd.

Wanneer de fagocyten hun werk doen, verwijderen ze de samenstellende delen van de dode cel en doen ze dat veilig. Dit is in tegenstelling tot necrose die dit lukraak doet en kan leiden tot ontsteking.

Aangezien cellulaire apoptose een van de fundamentele acties is van hoe we overleven, kan het worden gekoppeld aan een ontelbare hoeveelheid ziekten. Dit komt omdat het proces van apoptose in een zeer gecompliceerde balans werkt en in wezen sequentieel is. Elk deel van de reeks moet goed werken om de celdood effectief en veilig te laten zijn. Bepaalde cellen, zoals kankerverwekkende kankercellen, kan deze volgorde verstoren. Dit kan de cellen beschadigen. Als de sequentie wordt verstoord, zal een cel die is geprogrammeerd om te sterven, leven en zijn defecte genetica doorgeven aan andere cellen. Dit kan op zijn beurt leiden tot de ontwikkeling van kanker (metastase). Bij bepaalde vormen van kanker worden chemische en bestralingstherapieën gebruikt voor het induceren van de proces van celapoptose.

Het is niet alleen een gebrek aan apoptose dat schadelijk kan zijn voor de mens. Te veel voorkomen van apoptose kan leiden tot: hyperactieve apoptose. Dit leidt ertoe dat te veel cellen afsterven en is gekoppeld aan veel neurologische aandoeningen. Dit komt omdat de verhoogde celdood hersencellen vernietigt, iets wat vaak voorkomt bij degeneratieve ziekten Parkinson en de ziekte van Alzheimer. HIV is een virus wat hyperapoptose kan veroorzaken en leidt tot een verminderde immuniteit.

Andere virussen kunnen apoptose beïnvloeden. Ze doen dit door een verscheidenheid aan mechanismen, zoals receptorbinding of door de eiwitten van het celoppervlak tot expressie te brengen die het tegen ziekte beschermen. Zoals je waarschijnlijk hebt gemerkt, is het een ingewikkeld proces die in een delicaat evenwicht is. Dit is waarom we moeten weten wat apoptose is? Het beïnvloeden in een poging de verspreiding van ziekten te stoppen, is een even gecompliceerd proces. Dit is de reden waarom de stappen die we hebben gezet om dit te doen zo verbluffend ongelooflijk zijn geweest. Hopelijk zullen er meer ongelooflijke verbeteringen optreden als wetenschappers en moleculair biologen processen zoals apoptose verder begrijpen.

Als u soortgelijke artikelen wilt lezen als Wat is celapoptose??, we raden je aan om onze te bezoeken Universitaire diploma`s categorie.

1 https://www.ncbi.nlm.NIH.gov/pubmed/8801138

2 https://www.ncbi.nlm.NIH.gov/pubmed/11754520

3 https://www.New York tijden.com/2017/03/13/opinion/wat-onze-cellen-ons-leren-over-een-natuurlijke-dood.html