Is kersenoog besmettelijk??

Voordat u begrijpt of kersenoog besmettelijk is, moet u de verschillen tussen infectieuze conjunctivitis en andere begrijpen soorten conjunctivitis. Conjunctivitis wordt gediagnosticeerd wanneer het witte deel van het oog en het roze weefsel dat het binnenste deel van de oogleden bedekt, ontstoken raken. Er kunnen verschillende factoren zijn die tot deze aandoening leiden. Gewoonlijk kan slechts een klein aantal honden een virale, bacteriële of parasitaire conjunctivitis, terwijl de meeste van hen alleen een niet-infectieuze aandoening hebben.

Niet-infectieuze conjunctivitis wordt vaak veroorzaakt door een aantal factoren, zoals vreemde stoffen die in het oog komen (zoals vuil of gruis), een chemisch irriterend middel dat in contact komt met het oog (zoals shampoo), allergieën of een aangeboren aandoening zoals een afwijking in de traankanaal. Soms kan conjunctivitis ook worden veroorzaakt door een verwonding die uw hond heeft opgelopen tijdens een hondengevecht. Niet-infectieuze vormen van conjunctivitis komen vaker voor bij bepaalde hondenrassen, zoals honden en retrievers met een hangend ooglid. Deze vorm van het oog nodigt praktisch uit om vreemde lichamen te komen verzamelen in de buurt van hun bindvlies. Oogleden van kleinere hondenrassen hebben de neiging om naar binnen te keren, waardoor hun wimper over het hoornvlies wrijft en tot ontsteking leidt.

Soms kan een hond een kersenoog ontwikkelen als gevolg van een bacteriële of schimmelinfectie. In deze gevallen kan de hoofdoorzaak een ernstige aandoening zijn, zoals beschadiging door de zon, dermatitis, zwakke immuniteit of zelfs kanker. Als het kersenoog van uw hond zich om een ​​van deze redenen heeft ontwikkeld, kan het erfelijk zijn en is het het beste om uw hond niet te laten fokken.

Niet-infectieus kersenoog veroorzaakt door vreemde stoffen, allergieën of lichamelijke afwijkingen is niet besmettelijk. Aan de andere kant kan infectieuze conjunctivitis. Als het kersenoog van uw hond wordt veroorzaakt door een virale infectie, is het niet besmettelijk voor mensen, maar mogelijk wel voor andere honden. Als het wordt veroorzaakt door bacteriën, kan het zich zowel naar andere honden als naar mensen verspreiden. Als uw hond een niet-besmettelijke conjunctivitis heeft, kan de dierenarts kunstmatige tranen, steroïden aanbevelen oogdruppels en koude kompressen. Maar als het zo is besmettelijke kersenoog, dan kan de dierenarts ervoor kiezen om antibiotische oogzalven en/of oogdruppels te gebruiken.

Meestal, kersenoog is niet besmettelijk. Toch kunnen sommige honden zich gelijktijdig ontwikkelen ooginfecties. Dit komt misschien door de afscheiding, niet door de verspreiding van het kersenoog zelf. Het belangrijkste is dat je kersenoog niet moet verwarren met roze ogen, wat een zeer besmettelijke aandoening is bij honden. Hoewel kersenoog niet pijnlijk is, moet het misschien operatief worden gecorrigeerd en heeft het een grote kans op herhaling. Als de klier echter gedurende lange tijd wordt blootgesteld, kan deze opdrogen en beschadigd of geïrriteerd raken met aanzienlijke ontsteking en zwelling.

Wat de overerving van kersenoog betreft, is onderzoek niet altijd in staat geweest om de exacte natuurgenetica te bepalen. Er is echter voldoende onderzoek om aan te tonen dat er sterke genetische risicofactoren zijn^[1]. Het is moeilijk te zeggen of beide ouders van een hond recessieve genen om dergelijke omstandigheden te ontwikkelen. Over het algemeen geldt dat als beide ouders van een hond een kersenoog hadden, hun puppy ook een grotere kans heeft om dezelfde aandoening te ontwikkelen. Daarom wordt het niet aanbevolen om dergelijke honden te fokken om de ontwikkeling van deze aandoening te voorkomen.

Het is van het grootste belang om uw handen goed te wassen elke keer dat u het aangedane oog of de omgeving van uw hond aanraakt. Ten tweede, maak regelmatig het gezicht van uw hond schoon met een vochtige doek of wattenbolletje om af en toe afscheiding te verwijderen. Was ook elk oppervlak dat in contact komt met de gezicht van je hond zoals speelgoed, voedsel, waterbakken, enz.

Volg nauwgezet de instructies van uw dierenarts en dien het aanbevolen medicijn op tijd toe. Zolang u elementaire hygiënestappen volgt, hoeft u zich niet al te veel zorgen te maken over de verspreiding van de ziekte. Hoewel de ene hond een infectie van de andere kan oplopen, is het risico minimaal als de juiste voorzorgsmaatregelen worden genomen. Voordat u uw hond naar een kennel stuurt, of hem bij een dierenoppas of hondenuitlater achterlaat, moet u ervoor zorgen dat hij op de hoogte is van conjunctivitis en de voorzorgsmaatregelen die hij moet nemen.

Hoewel elke hond kersenoog kan krijgen, wordt aangenomen dat bepaalde rassen dit hebben verhoogd risico van het krijgen van deze aandoening. Enkele van de meest voorkomende hondenrassen met genetische aanleg voor het probleem zijn Bulldog, Bull Terrier, Boston Terrier, Cocker Spaniel, Shih Tzu, Poodle, Shar Pei, St. Bernard en Lhasa Apso. De meeste honden die vatbaar zijn voor het ontwikkelen van deze ziekte zullen dit op zeer jonge leeftijd doen. Cherry eye kan voorkomen in één oog of beide ogen. De meeste honden die kersenoog in één oog krijgen, krijgen het ook vaak in het andere oog.

Het uiterlijk van het kersenoog van uw hond kan in ernst blijven veranderen. Soms kun je voelen dat het verbetert, hoewel dit tijdelijk is en blijft verzakking. U moet uw harige vriend onmiddellijk naar de dierenarts brengen, omdat de bobbel gemakkelijk geïnfecteerd of gewond kan raken. Indien onbehandeld, kan het zich ook ontwikkelen tot constante oogafscheiding, droge ogen of chronische conjunctivitis. De dierenarts zal het oog van de hond grondig onderzoeken, goed inspecteren en nagaan of er sprake is van vreemde materie in het oog. Ze zullen ook het oog controleren op pus-gerelateerde infectie. Een oudere hond moet mogelijk grondig worden getest om kans op kanker uit te sluiten.

Tijdig behandeling kan de meest effectieve resolutie zijn voor kersenoog. Aanvankelijk worden medicijnen en ontstekingsremmende medicijnen voorgeschreven om de ligamenten te versterken en het weefsel te verwijderen. Maar terugval is heel gebruikelijk en in de meeste gevallen is dit nodig chirurgische ingreep. Voordat een operatie wordt overwogen, worden eventuele irritaties en infecties eerst behandeld met antibiotica en zalven. Na de operatie kan gedurende 1-2 weken een ontsteking worden gezien, waarna het oog zijn normale uiterlijk begint terug te krijgen. De hond moet mogelijk 5-10 dagen orale antibiotica gebruiken, zodat het oog goed geneest en geen verdere infectie oploopt. Geef uw huisdier tijdens de herstelperiode volledige rust en houd het uit de buurt van baden en zwemmen. Onthoud dat honden met een verhoogd risico op het ontwikkelen van deze aandoening in de toekomst een terugval of andere ooggerelateerde problemen kunnen krijgen.

Als u soortgelijke artikelen wilt lezen als Is kersenoog besmettelijk??, we raden je aan om onze te bezoeken Huisdieren categorie.

1 https://www.ncbi.nlm.NIH.gov/pmc/artikelen/PMC4361898/