Hoe planten dieren zich voort

Een kenmerkend voor het dierenrijk is het vermogen van dieren om zich voort te planten?. Net als bij geboorte, groei en dood, maakt voortplanting deel uit van de cirkel van het leven. Niet alle dieren planten zich op dezelfde manier voort, het hangt af van hun eigenschappen en hun omgeving, dus in dit artikel leggen we het uit hoe dieren zich voortplanten door het beschrijven van de soorten reproductie en de voorwaarden die nodig zijn om het te laten gebeuren.

Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in: Hoe bewegen dieren?

Te volgen stappen:

1. Laten we beginnen met bespreken seksuele reproductie, dat wil zeggen, het soort voortplanting waarbij een vrouw wordt bevrucht door het sperma van de man om zwanger te worden. Binnen dit type reproductie zijn er enkele dieren die gebruik maken van interne bevruchting (zoals bij mensen) en anderen die uitwendige bemesting; hier leggen we het verschil uit:

Interne bevruchting: het sperma bevrucht de eicel wanneer het mannetje zit in het lichaam van het vrouwtje. Zoogdieren, vogels, insecten en reptielen gebruiken deze vorm van bemesting, net als mensen. Dit proces werkt wanneer het sperma van het mannetje het ei binnendringt, waardoor de dracht van het embryo wordt gestart.

Externe bemesting: dit is wanneer het binnendringen van sperma in het ei vindt plaats buiten het lichaam van het vrouwtje, dit komt vooral voor bij zeedieren zoals: vis en amfibieën. Hiervoor legt het vrouwtje veel eieren in het water en het mannetje verspreidt zijn sperma erop om ze te bevruchten.

2. Dieren die seksuele voortplanting beoefenen, kunnen worden onderscheiden naargelang het levendbarende dieren of eierleggende dieren zijn; dit hangt af van de manier waarop ze het embryo dragen. Er zijn er die dit intern doen, i.e. de foetus ontwikkelt zich in de maag van de moeder (zoals bij mensen) en anderen waarvoor de eicelontwikkeling extern is.

Dit zijn de verschillen:

Levendbarende dieren: Degenen die levend nageslacht krijgen, staan bekend als levendbarend. Deze dieren vormen het embryo in het lichaam van de moeder en de foetus wordt gevoed door de navelstreng die het voedsel dat het vrouwtje eet naar de baby transporteert. Deze dieren zijn zoogdieren die hun jongen krijgen met het natuurlijke proces van bevalling en zwangerschap. Dit en het aantal geproduceerde nakomelingen kan variëren.

Oviparous dieren: afgezien van zoogdieren, drachten de meeste dieren buiten het lichaam van de moeder. De baby ontwikkelt zich in een ei met daarin het embryo en verschillende lagen die het beschermen. Wanneer deze dieren uit de schaal breken, zijn ze "geboren"; wanneer ze uitbreken, kunnen ze onafhankelijk genoeg zijn om op zichzelf te leven zonder hulp van de moeder (zoals in het geval van vissen of reptielen) of, omgekeerd, hun moeder nodig te hebben totdat ze iets groter worden (zoals bij vogels).

3. Afhankelijk van hoe de jongeren vertrekken hun respectievelijke plaatsen van bevruchting (de buik van de moeder of eieren), kunnen dieren ook worden onderverdeeld in verschillende soorten, afhankelijk van of hun ontwikkeling is direct of indirect. Dit verwijst naar het al dan niet de dieren hebben al het lichaam van een volwassene, dat wil zeggen, als ze er bij de geboorte hetzelfde uitzien als hun moeders.

Directe ontwikkeling: Dit is wanneer pasgeborenen bij de geboorte op hun ouders lijken; dat wil zeggen, je kunt zien dat ze hetzelfde dier zijn, maar kleiner. Dit is het geval voor mensen, zoogdieren en sommige vogels.

indirecte ontwikkeling treedt op wanneer de baby er heel anders uitziet dan zijn moeder. Bijvoorbeeld wanneer de kikkers worden geboren als kikkervisjes, die eruitzien als een soort kleine vis maar later kikkers worden.

4. ongeslachtelijke voortplanting vereist geen twee leden van dezelfde soort, maar een dier kan leven in de wereld brengen zonder door een ander te worden bevrucht. Het belangrijkste kenmerk van dit type reproductie is dat de genetica niet wordt veranderd omdat er niet twee sets genen zijn, maar één. Er zijn verschillende soorten ongeslachtelijke voortplanting:

Bipartitie: dit zijn eencellige organismen die zich in tweeën splitsen om nieuw leven te creëren.

Knopvorming: dit is wanneer een wezen spontaan een knobbel ontwikkelt die in nieuw leven verandert. Dit is het geval voor zeesponzen.

fragmentatie: een deel van een levend wezen creëert een ander; de arm van een zeester kan bijvoorbeeld een nieuwe zeester produceren.

5. Binnenin ongeslachtelijke voortplanting er zijn twee fenomenen die zich op aarde voordoen die het vermelden waard zijn, omdat dit verschillende manieren van voortplanting zijn bij dieren die geen tweede lid nodig hebben om baby`s te krijgen:

hermafroditisme: dit type dier bevat op zichzelf beide geslachten, vrouwelijk en mannelijk, zodat ze zelf een embryo kunnen genereren zonder een ander lid. Dit geldt bijvoorbeeld voor slakken.

Parthenogenese: Dit is een embryo dat zich ontwikkelt uit een lichaamsdeel dat niet bevrucht is. Dit type reproductie komt voornamelijk voor bij geleedpotigen (mieren, spinnen, enz.).) maar ook in vissen of reptielen. Ze hebben nakomelingen waarvan de genetische componenten precies hetzelfde zijn omdat ze geen tussenkomst hebben van een ander lichaam.